Het nieuwe boek van Puck Bossert
Tor in de mango
niets is wat het lijkt op curaçao
Het nieuwe
boek van
Puck Bossert
het verhaal
In augustus 2020, midden in het eerste coronajaar, vertrekt Peggy met haar man Rense voor drie jaar naar Curaçao. Dit avontuur lijkt haar een goed plan. Ze is er van overtuigd dat ze met haar Chinees/Indische roots, net als haar oma en moeder zal genieten van het wonen onder de tropenzon. Ook denkt ze met al haar werkervaring snel een mooie baan te vinden.
Het valt echter niet mee, vrijwel alles is anders dan in het vertrouwde Nederland. Ze ontdekt dat dertig procent van de bewoners onder de armoedegrens leeft. De werkloosheid is door de coronapandemie enorm. De criminaliteit leidt voor Peggy tot veel angstige momenten en ze komt erachter dat de cultuurverschillen groter zijn dan ze ooit had kunnen vermoeden.
Bij volle maan in de Sint Jorisbaai doet ze een ontdekking waardoor haar wereld op zijn kop komt te staan. Haar angst en de onderstromen op het eiland leiden tot een worsteling. Gaat het haar lukken om deze tegenslag te overleven?
het begin
Sint Jorisbaai Curaçao, december 2020
De schemering heeft ingezet en in de verte hoort ze het gekrijs van wegvliegende ara’s, als Peggy met haar nieuwe vriendinnengroep op pad gaat. Zoals altijd is het een warme dag geweest, de avond houdt de hitte van de dag nog vast. Er hangt vrolijkheid in de lucht, samen aan de wandel. Binnen tien minuten is het donker, maar de volle maan is helaas nog niet zichtbaar, jammer want daar was het nou net om te doen.
De vrolijk kletsende vrouwen vormen een lange sliert door het struikgewas, op hun sneakers en wandelschoenen met hun rugzakken vol flessen wijn en dozen met hapjes voor de avondpicknick. Een zachte bries waait door de struiken en het hoge gras. Als ze een eind op weg zijn ruikt Peggy af en toe de geur van rottend vlees. Vast een dode leguaan, denkt ze. Na een uur lopen, vinden ze met het licht van hun telefoons wat krukjes en stoelen bij het hutje van de kitesurfvereniging.
Op het moment dat de wijn net ingeschonken is, vangen ze de eerste glimp van de maan op. Een prachtige gloed schijnt hen tegemoet. De vriendinnen lachen en praten over van alles en nog wat, volop genietend van hun drankje en het meegebrachte eten. Vanaf hun stoelen hebben ze een prachtig uitzicht op de baai, alles lijkt zilver en goud.
Peggy moet nodig, ze staat op en loopt een behoorlijk eind verder naar wat bosjes. Dat lucht op. Alweer die geur van verrot vlees. Nadat ze opgestaan is en haar jeans dichtknoopt, ontdekt ze dat ze vlakbij de waterkant is.
Langzaam loopt ze naar de rand van het water. Is daar iets aangespoeld? De stank wordt penetrant, met haar duim en wijsvinger knijpt ze haar neus dicht en gaat door haar mond ademen. Na nog een paar stappen kan ze wat beter zien, omdat de maan net weer achter een wolk vandaan komt.
Ze ligt op haar buik, een jonge vrouw, haar donkere gezicht met uitpuilende ogen opzij naar Peggy toegedraaid, haar lange haren drijven in slierten op het water, aan haar handen die op haar rug gebonden zijn, ontdekt Peggy felroze gelakte nagels. Peggy slaat een hand voor haar mond, haar hart begint te bonken en haar benen verkrampen. Heel even kan ze niks uitbrengen. Dan krijst ze het uit.
Aanbeveling
het rauwe curaçao
Sinds 2010 is Curaçao een zelfstandig land binnen het Nederlandse Koninkrijk, toen werden de Nederlandse Antillen opgeheven. Het Koninkrijk der Nederlanden bestaat sindsdien uit de landen Aruba, Nederland, Sint Maarten en Curaçao.
Slavernijverleden
Curaçao staat vooral bekend als zonnige toeristenbestemming, maar het is belangrijk om ook de schaduwzijde van het eiland te erkennen. Zo is het slavernijverleden vandaag de dag nog steeds voelbaar. In 1634 heeft Nederland de macht op Curaçao overgenomen van de Spanjaarden, daarna werd de slavenhandel opgezet. Afrikanen werden op wrede wijze gevangen genomen en vanuit Afrika naar Curaçao verscheept. Hier werden ze verhandeld en vervolgens moesten de totslaafgemaakten gaan werken in zowel Noord-Amerika als Zuid-Amerika en op de Caribische eilanden. Hun werk bestond uit dwangarbeid op verschillende plantages, in de zoutpannen en in de havens. Nederlandse schepen hebben uiteindelijk in totaal wel een half miljoen slaven van Afrika naar Curaçao verscheept. De slavernij werd pas drie eeuwen later, in 1863, door de Nederlanders beëindigd.
Armoede
Het slavernijverleden heeft diepe sporen nagelaten, vandaag de dag is er nog steeds sprake van sociale ongelijkheid. Dertig procent van de bevolking leeft onder de armoedegrens, dit betekent dat veel mensen geen toegang hebben tot de gezondheidszorg, onderdak of voeding hebben. De coronapandemie heeft de situatie nog verder verslechterd.
Met het sluiten van de olieraffinaderij in 2019 en het fluctuerende toerisme met banen die weinig zekerheid bieden, hebben veel inwoners moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. De werkloosheid is hoog. Er is een kloof tussen arm en rijk die de armoede versterkt.
De minister van Sociale Zake, Arbeid en Welzijn verklaarde onlangs dat Curaçao diep gezakt is. “Waar het eerst nog één van de rijkste landen van het Koninkrijk was, is het nu de armste.”
Honger
Veel mensen hebben moeite om voldoende voeding op tafel te krijgen voor henzelf en voor hun gezinnen. Dit geldt vooral voor kwetsbare groepen, zoals alleenstaande ouders, werklozen en ouderen. De voedselprijzen zijn zo hoog, dat het voor mensen moeilijk is om genoeg voedsel te kopen om aan hun basisbehoeften te voldoen. Vanuit de overheid wordt er weinig gedaan om honger op Curacao te bestrijden, velen zijn afhankelijk van particuliere initiatieven, zoals de Stichting Daily Meal Program.
Criminaliteit
Sinds de start van de coronapandemie is een aanzienlijke stijging van de criminaliteit op het eiland. Er worden steeds meer gevallen van diefstal, geweldsmisdrijven en drugshandel gerapporteerd.
Puck Bossert, schrijfster
Puck Bossert (1959) heeft een lange loopbaan in Communicatie en Human Resources. Momenteel heeft zij haar eigen onderneming en werkt zij voor diverse opdrachtgevers.
Tussen september 2020 en juli 2023 woonde zij op Curaçao. Ze is getrouwd en heeft twee zonen.
Tor in de mango – Niets is wat het lijkt op Curaçao is haar tweede roman. In 2020 publiceerde zij haar succesvolle debuutroman ‘Een mens kan zichzelf troosten’, een historische roman over het leven van haar Chinees-Indische oma.
Puck Bossert,
HR Manager
Naast schrijfster is Puck Bossert ook interim Manager HR/Communicatie/Change
Ik heb veel ervaring op het gebied van Human Resources en Communicatie, zo was ik HR/Communicatie Manager in zowel de farmaceutische industrie, de financiële dienstverlening en de overheid.
Bij zowel Solvay Pharmaceuticals /Abbott en MN heb ik grote HR teams aangestuurd (40 personen) en met die teams goede resultaten neergezet. Daardoor heb ik veel ervaring op alle HR gebieden, bv recruitment ,leiderschapsontwikkeling, diversity en inclusie, functiehuis opzetten, talent management, performance management, bouwen aan de organisatie, reorganiseren en een goede omgang met OR en vakbonden.
Sinds 2017 heb ik mijn eigen onderneming en vervul ik diverse functies als interim HR/Communicatie/ Verandermanager in zowel het bedrijfsleven als de publieke sector (gevangenissen van Zaanstad en Krimpen a/d IJssel, gemeente Bonaire).
Bij alle trajecten heb ik veel gehad aan de Change Management opleidingen, die ik aan Harvard Business School en INSEAD Singapore met succes heb afgerond.
In al mijn opdrachten heb ik een aanzienlijke strategische bijdrage kunnen leveren aan het organisatiebeleid en was ik verantwoordelijk voor succesvolle veranderprogramma’s.
Het lukt mij goed om medewerkers mee te nemen in de verandering. Men beschrijft mij wel als energiek, gedreven, enthousiasmerend, betrokken, resultaatgericht en een echte teamspeler.
Interesse in mijn cv? Neem contact op met puck.bossert@ziggo.nl
Contact
Heb je vragen? Wil je meer weten? Mail me even en ik zal zo snel mogelijk een reactie sturen
Waar ging het over?
Mijn grootmoeder Kim A Thjang wordt in 1921 op het eiland Bangka in Nederlands-Indië op haar 15e uitgehuwelijkt. Ze krijgt twee kinderen, maar wordt zo zwaar mishandeld dat ze moet vluchten met achterlating van haar kinderen. Na omzwervingen schiet haar vader haar van het erf.
Later trouwt ze een Hollander. Van hem moet ze zwijgen over haar voorkinderen. Hoe gaat het haar lukken nog meer tegenslag te overleven? En wat gebeurt er als vijf decennia later de voorkinderen zich melden?
Dit is het verhaal van een sterke vrouw die haar tijd ver vooruit was. In de jaren twintig, veertig en vijftig zorgde zij al voor haar eigen inkomen. Met haar doorzettingsvermogen en veerkracht is zij een bron van inspiratie.
Na publicatie ontving ik meteen zeer enthousiaste reacties. Ik heb het boek in eigen beheer uitgegeven en uiteindelijk ging het drie keer in druk, in totaal zijn er 3500 exemplaren van verkocht.
Ik wilde dit boek al heel lang schrijven. Als puber ontdekte ik dat mijn Chinees-Indische oma een groot geheim jarenlang had meegedragen. Ze bleek op haar 15e uitgehuwelijkt te zijn en heeft drie kinderen uit twee eerdere huwelijken moeten achterlaten in voormalig Nederlands-Indië. Ik zei toen al: ik ga dit verhaal ooit opschrijven. Ik maakte carrière en hield het idee voor het boek altijd in mijn achterhoofd.
Nadat mijn moeder in 2019 overleed dacht ik: Nu moet ik dit gaan doen. Het blijft natuurlijk niet alleen bij die voorkinderen, maar ook het verhaal eromheen is ongelofelijk bijzonder. Ik zie mijn oma Kim ook echt als een voorbeeld, zij was een sterke vrouw die al heel jong de kost zelf verdiende. Mijn oma was een feministe avant la lettre die vooral dacht: niet klagen maar met hard werken en doorzettingsvermogen gaat het goed komen.
Tientallen enthousiaste reacties,
hierbij een voorbeeld:
Het is een boek dat je vanaf de eerste bladzijde niet loslaat. Het neemt je mee naar het dagelijks leven in de jaren 20 en verder van het warme Nederlands-Indië en de jaren 60 en 70 in het koude Nederland aan de hand van het persoonlijke verhaal van de Chinees-Indische oma van de schrijfster. Het is is een sterk boek, en ook kwetsbaar; het is nuchter maar ook emotioneel; het is geschiedenis en ook een roman; het is warm en ook akelig kil; het is schokkend, maar ook troostrijk. De oma is een voorbeeld, mede door haar kunnen vrouwen in deze tijd in Nederland zijn wat willen zijn, mits trouw aan zichzelf en niet te beroerd om de handen uit de mouwen te steken. Een aanrader!
Stuur s.v.p. een mail naar info@puckbossert.nl als je nog een exemplaar van ‘Een mens kan zichzelf troosten’ wil bestellen. Er is nog een beperkt aantal beschikbaar voor € 21,95 per boek.
Het succes van mijn debuutroman:
Een mens kan zichzelf troosten
